Een Cisse en een Theo

Toen Sharon ergens in oktober de Zo(on)dagen aankondigde, schreef ik me meteen voor de Theo workshop in. Deze workshop werd net na de lancering van de Theo voor mannen georganiseerd. Ik was dan ook de enige die een jongensversie in elkaar stak. Ik maakte maatje 92 in de smal versie, in de hoop dat het onze Matteo deze winter al zou passen (hij draagt nu maatje 86).
Ik koos voor een paspeltje tussen beleg en voorpand (zoals ik dat bij een hemdje van Isabelle zag - die trouwens lesgeefster van dienst was) en een paspel in het rugpand. De paspel maakte ik trouwens zelf zodat die mooi aansluit bij de contraststof. Ik gebruik hiervoor gewoon koord dat je in de doe-het-zelfzaak kan kopen.
En ik ging ook voor de optie van de hoekjes die het hele hemdje een leuke twist geven, vind ik. Ik maakte wel een foutje bij de kraag: ik zette ze er omgekeerd aan waardoor dat hoekje niet echt meer te zien is.... oepsie!
Ik gebruikte kamsnaps om het hemdje te sluiten (ik probeer het maken van knoopsgaten zoveel mogelijk te vermijden en het maakt het toch ook een stuk makkelijker voor de mama en papa om het hemdje aan te krijgen bij een meer dan beweeglijke peuter)

Patroon: Theo hemd van Zonen09

Stof: Prism Pine van Soft Cactus en effen stofje uit de voorraadkast

Kampsnaps: kleurenmix.nl

Toen De Stoffenkamer eventjes later een Cisse workshop aankondigde, aarzelde ik geen seconde en schreef ik me in. Ook hier was Isabelle lesgeefster van dienst.

Voor mij was het de eerste keer dat ik een broek met rits maakte en ik had daar op voorhand toch wel wat schrik voor. Maar met de deskundige uitleg van Isabelle liep dit eigenlijk van een leien dakje.

Ik moet toegeven dat het ook eventjes zoeken was hoe ik de zakjes precies moest positioneren, want ik koos daar voor de optie van de dubbele zakken en aangezien ik mijn zakdelen niet gemerkt had, was ik wel wat in de war. Weer iets bijgeleerd dus!

Ook voor de broek maakte ik de paspel zelf: eentje in de stof van Soft Cactus die ik voor het hemdje gebruikte en eentje in de contraststof van het hemdje. Op die manier vormen broek en hemd een mooi geheel.

Dit patroontje is er eentje dat ik nog veel zal bovenhalen. Het is geschikt voor zowel meisjes als jongens en je kan er winterse lange broeken of zomerse shorts mee maken.  En eens je weet hoe het moet, valt het op zich allemaal wel mee :)

Patroon: Cisse van Zonen09

Stof: bruine velours van De Stoffenkamer

En hieronder nog een foto van de complete outfit (nu misschien nog een Ole erbij en dan is het helemaal af!)

Trouwens: voor wie ooit eens een workshop wil volgen waarbij Isabelle lesgeefster is: niet aarzelen, gewoon doen, want ze verwent je met de lekkerste lunch en taart als extraatje!





Schade inhalen met een Lotta en een Maëlle

Oei, al dik 5 maanden geleden dat ik hier nog eens iets schreef. Maar kijk, ik beloof het in de titel al: ik ga mijn schade inhalen en dat wel met 2 blogberichtjes over 4 kledingstukken die ik de afgelopen maanden maakte.
Dit berichtje gaat over de Lotta die ik ergens in mei maakte, maar die vrijdag pas de laatste afwerking kreeg en een Maëlle waar ik ook een aantal maanden over deed voor ik tevreden was :)


De Lotta jurk maakte ik al eens eerder, maar toen bestond deze blog nog niet. Ik vind het echter zo een leuk patroontje doordat het voeringstofje komt piepen aan de flapjes van de zakken en aan de hals. Ik ben er dan ook zeker van dat er hier nog vele Lotta's zullen volgen.
Het stofje voor deze Lotta jurk scoorde ik op de eerste editie van 2nd Hand Made. Het was net niet groot genoeg om er een volledig jurkje in maat 86 uit te krijgen, waardoor ik op het idee kwam om de voeringstof te laten terugkomen in het rokgedeelte. Ik slaagde er ook in om de print op het achterpand exact te laten doorlopen (zo trots op mezelf ;)
Ik twijfelde of ik de kampsnaps op het rugpand zou overtrekken met de stof van de voering, maar deed dat uiteindelijk niet omdat ik vreesde dat het anders wat te druk zou worden. En ik ben uiteindelijk wel blij met mijn keuze. Nu nog een giletje zoeken dat hier bij past en dan heeft ons Floreke een nieuwe outfit. Als iemand tips heeft voor een giletje in maat 86 dat hier bij zou passen, laat dan gerust een berichtje achter.

Patroon: Lotta jurk van Compagnie M.

Stof: 2de handsstofje en een bolletjesstofje uit mijn eigen voorraad

Drukknoopjes: kampsnaps van kleurenmix.nl

Ons Flore kreeg er naast bovenstaand jurkje nog een nieuw item bij in haar kleerkast: een Maëlle. De eerste keer dat ik me aan een manteltje waagde, maar de handleiding zit zo duidelijk in elkaar dat ik denk dat dit patroon voor niemand echt een probleem vormt.

Als buitenstof koos ik voor een prachtig en kwalitatief grijsblauw mantelstofje dat ik vorig jaar tijdens Black Friday aan 50% korting kocht bij Allotte. De binnenstof is er eentje van Michael Miller dat ook al een tijdje in mijn kast ligt te blinken. Geen idee of je deze stof nog ergens kan verkrijgen. Ik ben blij dat ik er indertijd 2 meter van kocht, zowel in de roze als in de munt versie.

Ik voorzag geen tussenvoering, omdat ik al tijdens het maakproces doorhad dat het jasje niet echt ruim zou vallen en een tussenvoering zou het nog een stukje verkleinen.

Ik maakte de Maëlle in een maatje 86, maar vind dus dat de maat vrij klein uitvalt. Ons Flore draagt nu eigenlijk nog een 80 - haar andere wintermanteltjes zijn zelfs nog een 74 - en toch zit dit manteltje al vrij krap. Wel erg jammer natuurlijk, maar ik hoop dat ze het winterseizoen er nog mee doorkomt.

Patroon: Maëlle jasje van Ienemiene

Stof: grijsblauwe mantelstof van Allotte 

Knoopjes: Veritas

Gouden paspel: uit de eigen voorraad



Het laatste restje...

... van mijn favoriete jongensstofje. Ik kocht het al lang geleden en maakte er enkele leuke kleertjes uit voor geboortecadeautjes. Jammer genoeg heb ik er geen foto's van, want het was lang voor ik deze blog begon en lang voor ik zelf kindjes had. Maar gelukkig heb ik altijd nog een stukje achter de hand gehouden en vond ik het perfecte patroon in een van de magazines van B*Inspired. En ik wist meteen dat het om het perfecte patroon ging, omdat het in net hetzelfde stofje geshowd werd ;) Ik maakte er een echte zomerse versie van door het te combineren met een fel geel tricootje. Als je de uitgebreide handleidingen van Compagnie M en StraightGrain gewend bent, is het wel even wennen om een verkorte handleiding te kunnen volgen, maar al bij al is het me aardig gelukt om dit polo'tje in elkaar te steken, zonder al te veel te moeten tornen (gelukkig maar, want ik gebruikte voornamelijk de overlock en dan is tornen geen pretje).

Vandaag waren we uitgenodigd voor de babyborrel van Jules (waar ik eerder vandaag al over schreef) en alsof hij het wist, poseerde onze Matteo als een volleerd fotomodel, wat onderstaande foto's opleverde.

Patroon: B1401 shirt uit het magazine B*Inspired, editie 2

Stof: lang geleden gekocht. Geen idee of het nog ergens te koop is, maar anders mag je het me altijd laten weten :)

Welkom Jules! (+ gratis patroon)

Jules is ondertussen al dik 2 maand oud, maar een geboortecadeautje had ie nog tegoed. Sinds ik vier weken geleden opnieuw fulltime ben beginnen te werken, gebeurt het naaien nog wat meer tussendoor, maar al bij al ben ik er in de week voor de babyborrel toch nog in geslaagd om een mooi geschenkje in elkaar te knutselen. Ik had de mama beloofd om wat kleertjes zelf te maken, dus kon ik niet onder die belofte uit (en ik doe dat uiteraard ook met plezier). 

Ik greep terug naar mijn favoriete snel-klaar-naaiprojectje en maakte een maatje 68 (ik hoorde van Jules mama dat hij al 10 cm gegroeid is, dus hopelijk groeit hij er niet té snel uit). Ik gebruikte een stofje dat ik al ettelijke keren voor dit broekje gebruikt heb (geen idee meer hoeveel ik er ooit van kocht, maar het moet echt veel geweest zijn, want de stof lijkt maar niet op te raken). 

Toen onze tweeling geboren werd, kregen we van een bevriend koppel enkele leuke Woodyslabbetjes. Naast het feit dat ik al fan was van de pyjama's van Woody, ben ik sindsdien ook echt fan van de slabbetjes. Die hebben echt het perfecte formaat, zeker sinds onze ukkies groente- en fruitpap eten. Alle brokjes en stukjes die niet in hun mondje belanden (en dat zijn er wel wat), stranden op het extra grote slabbetje. Minder opkuiswerk dus achteraf en minder vuile kleertjes. Ik besloot daarom het patroon over te nemen en zelf enkele gelijkaardige slabbetjes voor Jules in elkaar te steken, maar dan wel in het thema van zijn geboortekaartje. 

Ik knipte het patroon volledig uit badstof en daarna willekeurig nog een stukje van het patroon uit een katoentje dat ik op de badstof stikte. Nog een biaistje rond het slabbetje en klaar is kees!

Ik gebruikte ook mijn Cameo Silhouette om één van de slabbetjes wat te verpersoonlijken en probeerde het lettertype zoveel mogelijk te laten aanleunen bij dat van het geboortekaartje (jammer genoeg vond ik niet volledig hetzelfde lettertype). 

Ik heb het slabbetjespatroon uitgetekend op papier, maar weet niet hoe ik dat hier als te downloaden bestand kan toevoegen aan mijn blog. Dus voor wie interesse heeft om ook zo'n slabbetje te maken, laat gerust een reactie achter met je e-mailadres en ik mail het je toe. (mocht je ook weten hoe ik zo'n te downloaden bestand kan toevoegen, hoor ik het graag ;)

Aan het cadeautje werden nog een rompertje met snor en een Willempetje toegevoegd, zoals ik er hier al eentje maakte.

Het geheel werd verpakt in een zelfgemaakt stoffenmandje, volgens dit recept. 

En dan, last-minute-gewijs, wilde ik er, de dag van het feest, nog een mooi cadeaupapiertje rond doen, en kwam ik tot de vaststelling dat ik enkel nog roze inpakpapier had en gelukkig ook nog een velletje effen bruin inpakpapier dat ik dan maar opvrolijkte met snorretjes die ik met de Cameo knipte. Zo past het volledig bij de stijl van het geboortekaartje. Hopelijk zijn de mama en papa van Jules er blij mee, want Jules zal er zich zelf wellicht nog niet al te veel van aantrekken ;)

BewarenBewaren
BewarenBewaren

Een Matteo petje

Ok, volgens La Maison Victor wordt het een Willem petje genoemd, maar omdat het onze Matteo echt als gegoten zit, heb ik het een Matteo petje gedoopt. Het haakpatroon van dit petje verscheen al in een van de eerste LMV's (editie 2 / zomer 2014) en sindsdien al wilde ik er zelf es eentje maken, maar ik had nooit echt een goede reden. Ik wilde er wel een maken ter gelegenheid van een pasgeboren baby'tje, maar het waren allemaal meisjes die toen in onze vriendenkring ter wereld kwamen. En dus was onze Matteo het eerste en - al zeg ik het zelf - schattigste proefkonijn om dit patroontje eens uit te proberen.

Voor wie deze editie van LMV nog liggen heeft: zeker proberen. Al bij al zit dit petje zeker in een uurtje in elkaar. Je hoeft er absoluut geen super ervaren haakster voor te zijn. Er staat wel een foutje in het patroon, maar als je de daaropvolgende editie van LMV hebt, kan je de rechtzetting achteraan het tijdschrift vinden. De fout zit hem in de beschrijving van de toer met het witte haakgaren. In plaats van stappen 12 en 13 dien je met het witte garen een volledige toer met stokjes te haken die je aan elkaar bevestigt met een halve vaste.

De muts past natuurlijk ook voor meisjes, maar ik vind het toch minder geslaagd dan voor een jongen. Oordeel zelf maar aan de hand van onderstaande foto waar ons Flore de muts showt, al moet ik misschien eens een andere kleurencombinatie proberen:

Haakgaren: Elastico kleuren 001 (wit), 012 (donkerblauw) en 098 (mintgroen). Besteld via wolplein.nl

Patroon: Matteo Willem petje, LVM editie 2 zomer 2014

BewarenBewaren

Een Julia sweater à la Marie Cadie

Toen ik op de blog van Marie Cadie deze versie van de Julia sweater zag, was ik meteen verkocht. Ik had het patroon hier al enige tijd liggen en van de glamour sweat stof had ik ook al verschillende kleurtjes in de kast liggen. Ik tekende het patroontje in de gewenste maat over en verbreedde de mouwen aan elke kant met 1 centimeter (dankjewel nog eens om me hieraan te herinneren, Katrien).

Toen ik het patroon overtekende, verlengde ik de mouwen ook eerst met drie centimeter, maar uiteindelijk besloot ik die extra centimeters toch weg te laten waardoor ik nu een driekwartmouw heb, aangezien ik geen extra boordstof aanzette, maar het stofje gewoon een centimetertje omzoomde, wat ik ook deed voor de afwerking van de halslijn.

Ik koos ook voor de brede halslijn en diepte deze nog wat verder uit toen de trui bijna in elkaar zat, zodat de halslijn achteraan mooi gelijk valt met de bovenkant van de strik.
En net als Marie Cadie stikte ik een zilveren paspel tussen de verschillende delen van het rugpand en aan de boven- en onderkant van de strik, wat de sweater weer dat tikkeltje extra geeft.

Ik ben heel blij met deze Julia sweater. Het geeft net dat ietsje meer aan mijn doordeweekse outfit. En het zit ook nog eens supersnel in elkaar. Ik denk dat ik ook nog voor een blauwe versie ga. Wat vind jij ervan?

PS: poseren is niet echt mijn ding en foto's trekken niet echt manliefs meest geliefde hobby, dus excuses voor de nogal basic foto's ;)

Een Ileana voor Flore

Ileana, Lotta, Louisa, Tinny, Mara, ... Wie deze opsomming in de agenda van een man zou zien staan, zou de wenkbrauwen waarschijnlijk lichtjes fronsen. In mijn agenda was het echter gewoon een verlanglijstje van patroontjes die ik graag nog wilde aanschaffen. Ik wachtte echter op de geboorte van ons eigen meisje in september vorig jaar om dat ook daadwerkelijk te doen.

Een Tinny, Lotta en Louisa rolden intussen al eens onder de machine vandaan en hangen momenteel in de kast te wachten tot ons meisje er in kan (behalve dan de Tinny jurk, dat een cadeautje was voor ons nichtje). Deze keer was het tijd om het patroontje van de Ileana uit te testen.
Wanneer ik een jurkje voor de eerste keer maak, ga ik meestal voor de basisversie: aangesneden kapmouwtjes (als het patroon dit voorziet), geen kraagje en een simpele rok waar geen plooien of fronsen aan te pas komen. Omdat ik de Lotta en Louisa van Compagnie M. al eerder eens maakte, besloot ik het er toch op te wagen en toch een kraagje uit te proberen voor deze Ileana. En ik ben heel blij dat ik dat toch eens aangedurfd heb. Het maakt het jurkje echt helemaal af, vind ik.

Ik voerde ook de rok, iets wat ik nog niet eerder gedaan had, maar dankzij de uitleg van Compagnie M. ging dit eigenlijk als vanzelf. Normaal zoom ik een cirkelrok 2 keer om op 0,7 cm (zoals in de patronen van StraightGrain zo voorzien wordt). Compagnie M. voorziet echter een andere methode om een cirkelrok om te zomen, en dit met behulp van een biais. En ik ben fan van deze methode van afwerken. Zo volgen er nog! De binnenste cirkelrok knipte ik een halve centimeter korter dan de buitenste rok, waarna ik de binnenrok 2 keer op 0,7 cm omzoomde.

Wat betreft de afwerking van de binnenkant van de jurk ben ik wel meer fan van de methode van StraightGrain waarbij de voering van het bovenstuk de naad van de taille mooi verbergt. Dat vind ik persoonlijk een verbeterpuntje voor de patronen van Compagnie M. Maar mits een kleine aanpassing kan je dat dus ook zelf aanpassen.

Een aan-foto kan ik jullie jammer genoeg nog niet tonen. Het jurkje is momenteel nog kilometers te lang voor ons meisje. Het wordt dus nog even wachten tot ze erin groeit, maar dat moment komt zeker nog en daar kijk ik met gemengde gevoelens naar uit.

Stof: Wander Woods van Michael Miller

Patroon: Ileana jurk met strikkraag van Compagnie M.

Waar zaten mijn gedachten?

Voor de eerste keer probeerde ik eens een hemdje te maken voor onze Matteo en voor de eerste keer wilde ik daarom ook proberen om de print van de stof mooi te laten doorlopen op de 2 delen van het voorpand. Ik tekende alles daarom goed uit op de stof, er rekening mee houdende waar de 2 voorpanden elkaar overlappen. Ik was er dus ook van overtuigd dat het niet mis kon gaan. Tot ik het hemdje effectief in elkaar begon te zetten en tot de vaststelling kwam dat mijn plan helemaal niet liep zoals ik het voorzien had. De print loopt helemaal niet mooi door en het scheelt een pak meer dan enkele millimeters... Tevergeefs ben ik er proberen achter te komen waar ik dan een fout gemaakt heb, maar tot op vandaag ben ik er nog niet achter. Waar zat ik toch met mijn gedachten?

Jammer genoeg had ik ook niet voldoende stof om 1 van de voorpanden nog eens opnieuw te knippen, dus was ik genoodzaakt het hierbij te laten.

Voor dit hemdje gebruikte ik het gratis patroon van De Droomfabriek. Maar volgende keer probeer ik zeker eens een Theo te maken. Het patroon ligt hier al, maar omdat het pas vanaf maat 92 begint, en ik een 74 wou maken, ging ik dus op zoek naar alternatieven. Ik ben op zich wel tevreden over het patroon van De Droomfabriek, al zijn er wel enkele stappen in de handleiding die ik anders zou doen.  Met de kraag heb ik ook echt zitten sukkelen en ik heb die uiteindelijk zelfs opnieuw moeten knippen, omdat ik het helemaal verprutst had. Achteraf gezien ben ik wel tevreden met dat resultaat, want omdat ik niet voldoende stof meer had van de girafjes, koos ik voor de kraag ook het bruine stofje dat ik gebruikte voor de bovenkant van het achterpand, wat het geheel een beetje breekt. 

Zoonlief is blij met zijn nieuwe hemdje en ik moet zeggen: voor een eerste keer vind ik het ook best geslaagd. 

Nog enkele fotootjes van zoonlief die, ocharme, drie tandjes tegelijk aan het krijgen is en daarom alles wat hij maar vindt, meteen in zijn mond stopt. 

Twee slaapzakjes

Hoewel er nog zoveel leuke projectjes op mijn to-sew-lijstje prijken, kroop ik de voorbije weken vooral uit pure noodzaak achter mijn naaimachientje. Onze kindjes worden volgende week al 7 maanden en zijn dus ook al een heel stuk gegroeid. Hun slaapzakjes, die ik vorig jaar maakte volgens het patroon van StraightGrain in La Maison Victor, worden stillekesaan toch echt wel te klein. En dus ging ik op zoek naar een patroon voor een maatje groter. De Lua slaapzak van StraightGrain had mooi geweest, maar voor zoiets simpels als een slaapzakje zag ik het eerlijk gezegd niet zitten om daar centjes aan te spenderen (hoewel ik echt al prachtexemplaren zag voorbijkomen in blogland). En dus koos ik voor het gratis patroon van De Droomfabriek. Ik paste het patroon wel dusdanig aan dat de rits aan de zijkant van de slaapzak zit. Ik vind dat persoonlijker mooier én handiger. Ik koos ook voor een blinde rits omdat die volgens mij toch net iets moeilijker open te doen is door de kindjes zelf. 

De stofjes komen uit mijn stoffenkast en werden al lang geleden aangekocht. Het linker stofje is van Camelot, maar dat is dan ook het enige wat ik ervan weet.

Voilà, onze kindjes kunnen zich weer in stijl neervlijen!

Healthy breakfast week 4

Ik weet het, ik ben een dagje later dan jullie van mij verwacht hadden. Maar het belangrijkste is dat ik er alsnog ben :)

Vorige week dinsdag begon ik mijn ontbijtweek met een receptje van Oh my pie: de Snickers Sensatie. Ik voegde alle optionele ingrediënten aan het recept toe en ben blij dat ik dat gedaan heb. Het taartje geeft je inderdaad de smaak van een Snickers, maar zonder de optionele pindakaas, noten en agavesiroop zou het toch maar wat droog geweest zijn. Ik had trouwens ook voldoende voor twee porties en heb het tweede taartje de dag nadien als tussendoortje opgegeten.

Woensdag probeerde ik nog eens een recept uit mijn favoriete ontbijtboek All-day breakfast: de ricotta hotcakes. Ik serveerde ze met wat cottage cheese waar ik wat lemon curd doorheen gemengd had, en bestoven met bloemsuiker. Heel lekker, maar misschien bewaar je dit recept best eens voor een zondag of een speciale gelegenheid. Alhoewel... :)

Donderdag 24 maart, mijn 30ste verjaardag. Ik was de kindjes nog in bed eten aan het geven, toen manlief rond 7 uur terug thuis kwam met een luxe ontbijtmand. Ik was eigenlijk in de veronderstelling dat hij naar zijn werk vertrokken was, dus was ik toch wel heel verrast toen hij daar plots weer voor mijn neus stond. De inhoud van de ontbijtmand was misschien wel niet helemaal healthy proof, maar wel allemaal heel lekker. Voor wie van de streek is: de ontbijtmand kwam van De Korf in Sint-Amandsberg. Een aanrader!

Vrijdag en zaterdag hadden we nog voldoende van de ontbijtmand over en dus voorzag ik geen ander ontbijt. Zondag hebben we ons omwille van het zomeruur wat moeten rushen om iedereen op tijd klaar te krijgen voor het paasdiner bij mijn grootouders en dus schoot het ontbijt er wat bij in. 

Gisteren, dankzij de box van Hellofresh (die ik vergeten te annuleren was), kon ik mijn gezonde voornemens dan gelukkig weer waarmaken: magere yoghurt met een halve pompelmoes, een halve banaan, een beetje muesli en wat honing. Ik hou persoonlijk niet zo van de bittere smaak van de pompelmoes, maar het beetje honing dat ik door de yoghurt gemengd had, kon die bittere smaak toch wat tegengaan. 

Zo, mijn 4 weken met gezonde ontbijten zitten er op. En het is me toch gelukt om mijn boterhammen met speculaas te vergeten. In het begin van deze maand at ik nog regelmatig eens een speculaasje tussendoor, maar zelfs dat heb ik de laatste week eigenlijk niet meer gedaan. En er zijn zeker een aantal receptjes die ik nog regelmatig opnieuw zal proberen. Mijn uitdaging is dus in zekere zin geslaagd, al ben ik er nog altijd geen kilo's mee kwijt geraakt. Maar goed, sinds kort ben ik ingeschreven bij Bodystyling en daar hoop ik toch mijn zwangerschapskilootjes kwijt te geraken. 

Later misschien meer daarover... 

Healthy breakfast week 3

Jullie verwachten vandaag van mij uiteraard een verslagje van mijn 3de week met gezonde ontbijtjes. Jammer genoeg zat er deze week niet zo heel veel variatie in, en dat komt voornamelijk door het bezoek van meneer Griep deze week bij ons thuis.

Het begon dinsdagochtend nochtans veelbelovend met een onverwacht lekkere chiazaadpudding. Ik had dit al meerdere malen op internet voorbij zien komen, maar kon eigenlijk niet geloven dat zoiets echt lekker was. Maar goed: deze maand staat in het teken van experimenteren en dus wou ik ook hiervoor eens een poging wagen. Ik liet 1,5 eetlepel chiazaad een nachtje weken in 70 ml kokosmelk. En eerlijk... het was wel degelijk lekker. Nuja, de pudding zelf smaakt eigenlijk nergens specifiek naar, maar het gaat erom hoe je het combineert. Ikzelf had wat (diepvries)bosbesjes in een glas gedaan, daarbovenop wat chiazaadpudding en kokosrasp, enkele schijfjes banaan, opnieuw wat chiazaadpudding en kokosrasp en tot slot een kiwi in blokjes gesneden, afgewerkt - jawel - met wat kokosrasp. En dat smaakte me wonderwel.

Dinsdagnamiddag kwam dan het onverwachte bezoek, waardoor er t.e.m. vrijdag niet echt veel op het ontbijtmenu stond... geen energie weetjewel.

Zaterdag mocht ik dan genieten van een schijfje (of 2) vegan bananenbrood dat mijn mama me voor de gelegenheid gemaakt had. Het recept vind je hier. Sinds Sofie dit in haar keuken klaarmaakte, werd het bananenbrood hier al meermaals gemaakt. Manlief is er niet zo'n fan van, maar dat vind ik eerlijk gezegd helemaal niet erg. Des te meer heb ik voor mezelf ;) Het is trouwens een ideale manier om bananen die overrijp dreigen te worden, weg te werken. Je kan de cake eventueel ook in tweevoud bakken en er eentje invriezen, zodat je altijd een lekker ontbijtje of vieruurtje hebt.

Zondag hield ik het licht en maakte ik een smoothie op basis van kokosmelk, aardbeien en mango. De  kokosmelk bleek achteraf niet zo'n allerbeste keuze geweest te zijn. De smaak van het geheel bleek nogal flets te zijn - volgende keer toch maar weer gewoon halfvolle melk nemen.

En dan deze ochtend: Ik wist op voorhand dat ik weinig tijd zou hebben, dus maakte ik een portie ontbijtrepen. De aandachtige lezers onder jullie zullen al opgemerkt hebben dat ik vorige week ook al eens ontbijtrepen maakte, maar omdat die me niet echt ten volle gesmaakt hadden, dacht ik nog eens een poging te wagen en ik ging voor een heel ander recept: de kokos-maar-dan-zonder-de-choco-versie van deze repen en ik verving 60 gram van de havervlokken door gepofte quinoa. Maar eerlijk gezegd: ook deze repen konden me niet bekoren. Misschien had ik ook wel wat meer honing moeten gebruiken om effectief een mooie reep te krijgen, want die van mij vielen uit elkaar als je er nog maar naar keek. Vandaar dus de niet zo aantrekkelijke foto hieronder ;)

Maar goed, komende week gaan we er weer voor. Maar met mijn verjaardag én Pasen in het verschiet weet ik niet of ik er wel elke dag in zal slagen om het ontbijt gezond te houden. Nuja, dat lezen jullie volgende maandag dan wel weer :)

De eerste 6 maand met een tweeling

Wie me op Instagram volgt, zal al gezien hebben dat onze 2 schatjes begin deze maand al een half jaartje oud werden. En ik kan je al wel vertellen dat die 6 maanden niet altijd van een leien dakje gelopen zijn. Ik was er vroeger zo eentje die het niet echt kon begrijpen als een kersverse moeder na haar bevallingsverlof zei blij te zijn dat ze weer aan de slag kon. Er leek me namelijk niets mooiers te zijn dan je dagen te vullen met babyliefde, en in ons geval dan dubbele babyliefde. Maar eerlijk gezegd, na 6 maanden thuis met twee baby'tjes kan ik het maar al te goed begrijpen. Een dagje buitenshuis zonder de kindjes kan me zoveel deugd doen waardoor ik er de dag nadien weer des te beter tegenaan kan. Jammer genoeg is dat effect van een dagje buitenshuis niet al te langdurig en heb ik ook maar eens om de 2 weken zo'n dagje voor mezelf (ik heb ook nog een 2de dagje, maar dat wordt meestal gebruikt voor de boodschappen, poetswerkzaamheden, VDAB-opleidingen, enz. - 1 dagje om de twee weken is natuurlijk niet voldoende om alle huishoudelijke taken gedaan te krijgen, maar ik ben gelukkig niet iemand bij wie het altijd zo netjes en proper hoeft te liggen - niet dat het hier een varkensstal is, maar er mag al eens wat stof blijven liggen ;).

Maar goed, die eerste zes maanden dus...
De eerste drie maanden verliep alles vrij goed. Ok, we hadden geen rustige nachten meer en we liepen wat vermoeid, maar dat hoort nu eenmaal bij het leven van een kersverse ouder. De eerste echte klop kwam er toen de tweeling ongeveer 3 maanden oud was. De slapeloze nachten stapelden zich op en ook overdag begon het zwaar te vallen dat er amper tijd was om tussendoor iets voor jezelf te kunnen doen. Maar toen hadden we nog twee keer per week kraamhulp en kon ik de dagelijkse huishoudelijke taakjes makkelijk van me af schuiven om me o.a. te concentreren op de borstvoeding en tussendoor gewoon te genieten van de dubbele babyportie.
Ook maakte ik mezelf wijs dat het nu toch echt niet lang meer kon duren eer onze ukkies wat zouden beginnen door te slapen. Na een eerste rustige nacht eind december waren we helemaal euforisch, in de hoop dat de slapeloze nachten nu zo goed als voorbij waren. Maar niets was minder waar. Een rustige nacht is hier nog altijd een zeer zeldzaam iets.
Het chronische slaaptekort begint nu toch echt wel zijn tol te eisen. Het is al maaaaanden geleden dat ik nog eens langer dan 1 uur aan een stuk kon slapen. Manlief doet wat hij kan, maar hij wordt nu eenmaal niet zo makkelijk wakker waardoor ik meestal diegene ben die voor de zoveelste keer in de nacht het tutje van ons Flore gaat insteken. En ook als Matteo huilend wakker wordt, ben ik degene die hem moet troosten, aangezien hij alleen te troosten is door even aan de borst te liggen. Die borstvoeding zijn we overigens aan het afbouwen, maar onze Matteo heeft wat tijd nodig om af te kicken, heb ik de indruk. En stiekem vind ik het zelf ook nog altijd wel leuk om te doen.
Ik zou trouwens liegen: met dank aan de meme (mijn mama dus) heb ik gelukkig al wel enkele rustige nachten gekend. De kindjes kunnen daar gelukkig eens om de zoveel weken (soms zelfs 1 keer per week) een nachtje terecht zodat manlief en ikzelf eens kunnen uitslapen. Tot voor kort moest ik dan wel nog enkele keren per nacht opstaan om af te kolven, maar dankzij het afbouwen kan ik er ondertussen al eens een nachtje tegen zonder te moeten kolven.

Toen we net mama en papa geworden waren, kon ik het me niet voorstellen meer dan 1 nacht van onze twee schatjes gescheiden te zijn, maar nu zou ik ze maar al te graag es een weekje uitbesteden om zelf op adem en op krachten te komen en iets te kunnen doen aan dat slaaptekort. Dus wie vrijwilliger is om es een nachtje wakker gehouden te worden door een superschattige - dat wel - tweeling, geef gerust een gil! :)

Tot slot - voor degene die er zouden aan beginnen te twijfelen - we zouden onze schatjes voor geen geld van de wereld meer willen missen, maar we zullen toch blij zijn als ze eindelijk eens een beetje beginnen door te slapen en ons wat rust gunnen...

Healthy breakfast week 2

Het is maandag en dus hebben jullie een verslagje van mijn tweede week met gezonde ontbijtjes te goed. 

Mijn week startte met een probeersel van een van de ontbijttaartjes van Oh my pie!: het Nutella cadeautje. Deze taartjes probeer je best uit als je 's morgens iets meer tijd hebt om in de keuken te staan. Het prepareren van het taartje houdt op zich niet zo heel erg veel in, maar het moet wel nog een klein half uurtje in de oven, dus daar moet je wel rekening mee houden. Het is een feestje om met een taart als ontbijt te starten, ook de smaak zat goed, alleen is de foto ietsje minder. Nuja... :)

Woensdag begon het ontbijt alvast ietsje kleurrijker: een potje Griekse yoghurt met een assortimentje van fruit: granaatappelpitjes, bosbessen, passievrucht en kiwi. Lekker fris!

Voor mijn ontbijtje van donderdag wist ik dat ik niet veel tijd zou hebben, dus maakte ik de dag voordien al de ontbijtrepen uit het boek "All-day breakfast". Lekker snel en makkelijk! Alleen moet ik wel bekennen dat ik dit ontbijt het minst lekkere van de week vond. Maar misschien is het meer jullie smaak. Het receptje kan je in ieder geval hier vinden. Ik gebruikte wel amandelpasta in plaats van pindakaas. 

Vrijdag was een toppertje: roerei met gerookte forel en avocadoblokjes. Ook weer een receptje uit "All-day breakfast", en mijn absolute favoriet als je houdt van een hartig ontbijtje. Ik serveerde het roereitje met 2 Krisprolls. 

Zaterdag weekend, en dus mocht het weer ietsje meer zijn. Ik maakte pannenkoekjes van 40 gram havermout, 1 banaan, 1 ei, een snufje zout en een snufje bakpoeder, een scheutje amandelmelk en wat kaneel. Ik mixte alles met de staafmixer door elkaar en bakte de pannenkoekjes in wat kokosolie. Het stapeltje pannenkoeken werd geserveerd met wat bosbessen en ahornsiroop. Een toppertje!

Gisteren was mijn organisatie wat minder goed verlopen en bijgevolg had ik geen idee wat ik als ontbijt zou eten. Ik ben niet zo'n fan van het wegsmijten van voedingsmiddelen en aangezien ik van het ontbijt van vrijdag nog een halve avocado liggen had en een restje forel, verwerkte ik deze opnieuw in een roereitje. Niet echt origineel, maar wel lekker!

Vandaag maakte ik het mezelf weer ietsje makkelijker en ik warmde wat havermout op in amandelmelk, sneed een banaan in schijfjes en serveerde de havermoutpap met amandelschilfers en wat cacao nibs. 

Welkom kleine Tuur!

In onze vriendenkring worden er geregeld al eens kleine kindjes geboren. Goed anderhalve maand geleden kregen we dus opnieuw een geboortekaartje in de bus, ditmaal van de kleine Tuur. Indien gewenst door het ouderpaar schiet ik me graag achter mijn naaimachine om zelf een leuk cadeautje in elkaar te flansen. Ook deze keer kreeg ik permissie om iets zelfgemaakts cadeau te geven. Heerlijk vind ik dat! :) Meestal trek ik gewoon mijn goed gevulde stoffenkast open en kies ik een stofje dat daarvoor in aanmerking komt. Deze keer trok ik echter naar de stoffenwinkel met de bedoeling om een stofje te vinden dat bij het geboortekaartje paste. Bij toeval vond ik zelfs 2 geschikte stofjes die ik alle twee omtoverde in een aantal broekjes en pakjes. Oordeel zelf maar:

Een faux-pocket pants van Brindille and Twig (daarover kon je in een van mijn vorige blogposts al iets meer lezen):

Een Kiind jumpsuit:

En een Lila jumpsuit: