Een paar kilootjes maar...

... dat is toch wat ik mezelf telkens weer wijs maak als ik op de weegschaal ga staan. In werkelijkheid moet ik nog een dikke 7 kilo kwijt om terug op mijn oorspronkelijke gewicht te staan. "Je bent wel nog maar pas bevallen van een tweeling hè", dat is wat ik meestal als goedbedoelde reactie krijg als ik dat durf te zeggen tegen een vriendin. Die 'pas' is ondertussen toch ook bijna 6 maanden geleden en in plaats van geleidelijk aan af te vallen, heb ik de neiging om er nog een paar kilootjes extra bij te kweken. Waarschijnlijk als gevolg van de niet zo heel erg gezonde gewoontes sinds mijn bevalling. Zo bestaat mijn ontbijt bijvoorbeeld meestal uit een 5- à 6-tal boterhammen met choco of in-koffie-gedoopte-speculaasjes (ja, the real stuff, want die kant en klare speculaaspasta zegt me niet veel).

Mijn enige goede voornemen voor 2016 was dan ook: gezonder gaan eten en daarmee ook hopelijk een aantal kilo's te verliezen. Op zich ben ik niet echt slecht begonnen. De dagelijkse boterhammen maken af en toe al eens plaats voor een kommetje granola met kokosmelk, een smoothie of rijstwafels met cottage cheese. Maar het kan in ieder geval nog een stuk beter.

Nu er weer een nieuwe maand staat aan te komen, ga ik dan ook een uitdaging aan: elke dag een ander gezond ontbijt, of toch in ieder geval gezonder dan de boterhammen met speculaas.

Ter voorbereiding daarvan probeerde ik vandaag al eens een receptje uit van een van de ontbijttaartjes van Oh my pie!. Het werd het bananarama taartje, waarvan je het recept hier terugvindt.
Hieronder een foto van mijn creatie. Toegegeven, het ziet er iets minder geslaagd uit dan de versie van Oh my pie!. Maar ik moet zeggen: de smaak was wel degelijk 'Oh my!' Ik heb er van gesmuld en mijn dag is dus alvast begonnen als een feestje! Missie dubbel en dik geslaagd dus!

Ben je benieuwd naar de ontbijtjes die ik in maart zal uitproberen? Hou dan alvast mijn blog in de gaten, want ik zal jullie hier wekelijks verslag komen uitbrengen van de receptjes die ik uitprobeerde en de grammetjes die ik daar hopelijk mee weet te verliezen.

Eentje om te knuffelen

Het welbekende babyjasje uit 'Zo geknipt' werd hier vorig jaar al in een winterse tweevoud gemaakt in afwachting van onze tweeling. Toen al vond ik dit een heel leuk patroontje dat ook nog eens super snel in elkaar zit. Toen al vond ik het jammer dat het patroontje slechts in 1 maat bestond. Gelukkig kwam daar eind vorig jaar verandering in. Mind the Whale bracht het patroon namelijk in heel wat meer maatjes uit: van 48 t.e.m. 86 en dus werd het patroon hier meteen aangeschaft. Er zouden immers nog heel wat dergelijke jasjes vanonder de naaimachine rollen.

Nu onze tweeling 5 maanden is, passen ze in de jasjes die ik vorig jaar maakte en werd het tijd om aan een maatje groter te denken. Bij Stoffen Christine tikte ik een couponnetje op de kop, al was het oorspronkelijk niet de bedoeling om er een jasje van te maken. Maar toen ik door mijn patronen aan het bladeren was, leek een lenteversie van de One to hug mij een uitstekend idee voor dit fleurige stofje.

Ik gebruikte een tricootje als voering en omdat het een zeer licht tricootje is, streek ik ook nog vlieseline H630 op de katoenen buitenstof. Ik denk dat het jasje anders iets té licht zou geweest zijn voor een tussenseizoen.
Ik maakte de omkeerbare versie met pinnemuts - oh, wat vind ik die schattig! - en een zakje aan de binnenkant. Als knoopjes gebruikte ik kamsnaps, ik hou namelijk niet van het maken van knoopsgaten ;)

Benieuwd naar het resultaat?

En enkele detailfoto's:

Ik koos ervoor om 3 verschillende kleuren kamsnaps te gebruiken, die afgestemd werden op de kleuren van de buitenstof.

Voor de binnenkant (die eveneens als buitenkant gedragen kan worden) overtrok ik de kamsnaps met een detail van de katoenen buitenstof. 

 Welke kant van het jasje geniet jullie voorkeur? Laat het me gerust weten!