De nacht was immers lang en vooral slapeloos. Het begon met ons Flore die, zolang manlief en ikzelf in de zetel zaten, heel rustig lag te slapen. Maar zodra we zelf om half tien ook in ons bedje kropen, begon ze eraan. Huilen, huilen, huilen, ... Normaal kunnen we haar heel makkelijk troosten door haar tutje terug in haar mondje te steken, maar deze keer wou ze zelfs daar niet van weten. De beproefde 5-minuten-regel die het overdag goed doet, hielp ook al niet, dus besloot manlief haar mee te nemen naar de woonkamer. Tegen middernacht was ze uitgeraasd en konden we haar weer rustig in haar bedje leggen, waarna ze tot 7 uur deze morgen geslapen heeft. "Zalig", zou je kunnen denken, ware het niet dat op dat moment onze Matteo besloot om van zich te laten horen. Sinds een week of twee proberen we hem 's avonds van de borstvoeding af te helpen (vooral om onze nachtrust een beetje terug te krijgen), dus had hij rond 20u een goeie fles melk (210ml) naar binnen gespeeld. Maar rond middernacht werd hij dus wakker en heeft hij toch weer ieder uur aan de borst gelegen. Deze morgen stond ik dus nogal groggy op en was ik heel blij met mijn vooraf gemaakte granola, volgens het recept in het boek "All-day breakfast". Ik deed er wat kokosmelk bij, dat geeft net dat tikkeltje meer dan gewone melk, en dronk er ook nog een sterke koffie bij, want die kon ik wel gebruiken.
Aangezien ik nog nieuw ben in blogland, weet ik niet of ik het recept hier zomaar mag delen, maar ik vond hier wel al de kerstversie ervan terug.
Smakelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten